Procedury organizowania i udzielania pomocy
psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów
w Szkole Podstawowej im. Zjednoczonej Europy w Starkowie
§ 1.
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana uczniowi ze względu na jego indywidualne potrzeby edukacyjne, wynikające w szczególności:
1) z niepełnosprawności,
2) z niedostosowania społecznego,
3) z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
4) z zaburzeń zachowania emocji,
5) ze szczególnych uzdolnień,
6) ze specyficznych trudności w uczeniu się,
7) z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych,
8) z przewlekłej choroby,
9) z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
10) z niepowodzeń edukacyjnych,
11) z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
12) z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą (powrót zza granicy, zmiana szkoły).
2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:
1) rodzicami uczniów;
2) poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, zwanymi dalej „poradniami”;
3) placówkami doskonalenia nauczycieli;
4) innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;
5) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
3. Do zadań nauczycieli i specjalistów należy w szczególności:
1) rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;
2) prowadzenie obserwacji pedagogicznej w trakcie bieżącej pracy z uczniami mającą na celu rozpoznanie u uczniów:
a) trudności w uczeniu się, w tym w przypadku uczniów klas I–III szkoły podstawowej deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych oraz ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań,
b) szczególnych uzdolnień,
3) wspomaganie uczniów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami;
4) określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;
5) rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły;
6) podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;
7) współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniającym funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły;
8) ocena efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia;
9) planowanie dalszych działań;
10) dbałość o własny rozwój: aktywny udział w szkoleniach, warsztatach, kursach dotyczących udzielania uczniom pomocy psychologiczno – pedagogicznej, zaangażowanie w prowadzenie zajęć, organizowanie ciekawych zajęć;
11) systematyczne diagnozowanie potrzeb i możliwości uczniów i wdrażanie do procesu edukacyjnego wniosków z diagnoz;
12) wprowadzanie działań i ćwiczeń interaktywnych, stosowanie metod aktywizujących;
13) doskonalenie systemu motywacyjnego dla uczniów;
14) budowanie poczucia własnej wartości u uczniów;
15) kształtowanie umiejętności współpracy w grupie (nie dotyczy zajęć indywidualnych);
16) rozwijanie u uczniów kompetencji kluczowych;
17) wdrażanie zadań problemowych;
4. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem.
5. Pomoc psychologiczno - pedagogiczna w szkole jest udzielana przede wszystkim podczas bieżącej pracy z dzieckiem/uczniem.
6. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.
7. Dyrektor szkoły organizuje wspomaganie w zakresie realizacji zadań z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej polegające na zaplanowaniu i przeprowadzeniu działań
mających na celu poprawę jakości udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
8. Porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia prowadzą nauczyciele i specjaliści.
A. Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy nie posiadają opinii opracowanej przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną / specjalistyczną lub orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego
§ 2.
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana na pisemny wniosek (załącznik nr 1):
a) nauczyciela,
b) rodziców ucznia, samego ucznia
c) wychowawcy, specjalisty prowadzącego z uczniem zajęcia,
d) poradni
e) pracownika socjalnego,
f) asystenta rodziny,
g) kuratora sądowego.
2. Potrzebę objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną nauczyciel, wychowawca, specjalista, rodzic itd. zgłasza Dyrektorowi Szkoły przez złożenie u pedagoga wniosku (załącznik nr 1).
3.
Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w Szkole jest dobrowolne
i nieodpłatne. Rodzic wyraża pisemną zgodę na udzielanie pomocy dziecku ( załącznik nr 9)
4. Rodzic, jeżeli nie wyraża zgody na organizowanie w Szkole pomocy psychologiczno – pedagogicznej lub z niej rezygnuje w trakcie udzielania, składa pisemny wniosek w tej sprawie (załącznik nr 2).
5. Nauczyciel, specjalista, wychowawca lub Dyrektor Szkoły po stwierdzeniu, że ucznia należy objąć pomocą psychologiczno - pedagogiczną może zorganizować spotkanie zespołu nauczycieli uczących ucznia oraz specjalistów.
6. Wychowawca koordynuje spotkanie ww. zespołu (punkt 6) oraz udzielanie dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
7. W przypadku stwierdzenia przez nauczyciela, specjalistę, wychowawcę, rodzica lub Dyrektora Szkoły, że uczeń powinien być objęty pomocą psychologiczno – pedagogiczną wychowawca razem ze specjalistami zatrudnionymi w szkole i wszystkimi nauczycielami uczącymi ucznia, dokonuje wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, ustala sposób dostosowania wymagań edukacyjnych (załącznik nr 3) oraz ustala formy udzielania tej pomocy, okres jej udzielania oraz wymiar godzin.
8. Ze wstępną oceną poziomu funkcjonowania ucznia zapoznają się wszyscy nauczyciele pracujący z uczniem, a w swojej bieżącej pracy uwzględniają wskazówki do pracy zapisane w tym dokumencie - głównie dotyczące dostosowania wymagań edukacyjnych.
9. Pedagog w oparciu o ewidencję prowadzoną przez wychowawców prowadzi ewidencję wszystkich uczniów w Szkole, którym udzielana jest pomoc psychologiczno – pedagogiczna (załącznik nr 4).
10. Wychowawca, w formie pisemnej ( załącznik nr 7), informuje rodzica o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno – pedagogiczną oraz o ewentualnych zaplanowanych formach pomocy takich jak:
1) zajęcia rozwijające uzdolnienia,
2) zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze,
3) zajęcia specjalistyczne: korekcyjno – kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne, z terapii pedagogicznej itp.
11. Osobą odpowiedzialną za sposób zorganizowania i przebieg udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej jest wychowawca oddziału.
12. Wychowawca oddziału odpowiada za właściwe prowadzenie i przechowywanie dokumentacji ucznia.
13. Osoby odpowiedzialne za poprawność merytoryczną opracowanej wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, to osoby sporządzające załącznik nr 3.
14. Osobą odpowiedzialną za efekty udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej
są osoby udzielające pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
15. Nauczyciele/specjaliści, w wybrany przez siebie sposób, monitorują przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniom z danego oddziału, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, specjalistycznych, poprzez ewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów.
B. Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy posiadają opinię opracowaną przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną lub specjalistyczną.
§ 3.
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, w przypadku posiadania przez ucznia opinii wydanej przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną lub specjalistyczną jest udzielana po złożeniu wniosku przez nauczyciela, specjalisty udzielającego pomocy, (załącznik nr 1).
2.
Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole jest dobrowolne
i nieodpłatne. Rodzic wyraża pisemną zgodę na udzielanie pomocy dziecku ( załącznik nr 9)
3. Jeżeli rodzic ucznia nie wyraża zgody na organizowanie przez szkołę pomocy psychologiczno – pedagogicznej, składa pisemny wniosek w tej sprawie (załącznik nr 2)
4. Wychowawca koordynuje udzielanie dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
5. Wychowawca razem ze specjalistami zatrudnionymi w szkole i wszystkimi nauczycielami uczącymi ucznia, dokonuje wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia (załącznik nr 3) oraz ustala formy udzielania pomocy, okres jej udzielania oraz wymiar godzin.
6. Osoby odpowiedzialne za poprawność merytoryczną opracowanej wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, to osoby sporządzające załącznik nr 3.
7. Pedagog w oparciu o ewidencję prowadzoną przez wychowawców prowadzi ewidencję wszystkich uczniów w szkole, którym udzielana jest pomoc psychologiczno – pedagogiczna (załącznik nr 4).
8. Wychowawca, w formie pisemnej (załącznik nr 7), informuje rodzica o zaplanowanych formach pomocy takich jak:
1) zajęcia rozwijające uzdolnienia,
2) zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze
3) zajęcia specjalistyczne: korekcyjno – kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne, z terapii pedagogicznej itp.
9. Osobą odpowiedzialną za sposób zorganizowania, przebieg udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej jest wychowawca oddziału.
10. Wychowawca oddziału przekazuje właściwie sporządzoną dokumentację ucznia do pedagoga szkolnego.
11. Osobami odpowiedzialnymi za efekty udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej są osoby udzielające pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
12. Nauczyciele/specjaliści, w wybrany przez siebie sposób, monitorują przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniom z danego oddziału, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, specjalistycznych, rewalidacyjnych poprzez ewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów.
C. Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
§ 4.
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, w przypadku posiadania przez ucznia orzeczenia wydanego przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną lub specjalistyczną jest udzielana po złożeniu wniosku (załącznik nr 1).
2.
Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole jest dobrowolne
i nieodpłatne. Rodzic wyraża pisemną zgodę na udzielanie pomocy dziecku ( załącznik nr 9)
3. Jeżeli rodzic ucznia nie wyraża zgody na organizowanie przez szkołę pomocy psychologiczno – pedagogicznej, składa pisemny wniosek w tej sprawie (załącznik nr 2).
4. Po złożeniu przez rodzica orzeczenia, pedagog szkolny w określonych terminach zwołuje zespół składający się z nauczycieli uczących ucznia, wychowawcy oraz specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem: np. nauczyciela prowadzącego rewalidację, socjoterapeuty, logopedy, terapeuty pedagogicznego.
5. Pedagog koordynuje spotkanie ww. zespołu oraz udzielanie dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
6. Po złożeniu przez rodzica orzeczenia wychowawca z pomocą zespołu, o którym mowa w punkcie 4 opracowuje wielospecjalistyczną ocenę poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, we współpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym specjalistyczną (załącznik nr 5).
7. Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia uwzględnia w szczególności:
8. Nauczyciel prowadzący zajęcia rewalidacyjne lub inne zajęcia specjalistyczne we współpracy z zespołem, o którym mowa w punkcie 4, w terminie 30 dni od złożenia w szkole orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego opracowuje indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny (IPET - załącznik nr 6).
9. Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia, po opracowaniu IPET- u jest dokonywania co najmniej 2 razy w roku (po pierwszym semestrze i na koniec roku szkolnego do 10 czerwca) uwzględniając ocenę efektywności wdrażanego indywidualnego programu edukacyjno -terapeutycznego, w każdym jego elemencie.
10. W pracach nad opracowaniem wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia oraz indywidualnego programu edukacyjno – terapeutycznego, za każdym razem, uczestniczą wszyscy nauczyciele uczący oraz specjaliści.
11. Spotkania zespołu, o którym mowa w punkcie 4, mogą być organizowane z inicjatywy każdego członka zespołu, rodziców lub Dyrektora.
12. Osoby biorące udział w spotkaniu są zobowiązane do nie ujawniania spraw poruszanych na spotkaniu, które mogą naruszać dobra osobiste ucznia, jego rodziców, nauczycieli specjalistów pracujących z uczniem lub innych osób.
13. O terminach spotkań zespołu w celu dokonania wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia oraz w celu opracowania IPET – u lub jego modyfikacji, za każdym razem rodzic jest informowany przez wychowawcę, który ma prawo wziąć udział w spotkaniach zespołu.
14. W spotkaniach zespołu może uczestniczyć osoba zaproszona przez szkołę, np. pracownik z poradni lub przez rodzica, np. lekarz (osoba uprawniona, z racji posiadanych kwalifikacji, do współpracy w związku z organizowaniem pomocy psychologiczno – pedagogicznej).
15. Wychowawca oddziału oraz inni specjaliści przekazują właściwie sporządzoną dokumentację ucznia do pedagoga szkolnego.
16. Rodzice ucznia otrzymuje kopię:
1) wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia,
2) indywidualnego programu edukacyjno – terapeutycznego.
17. IPET opracowuje się według załącznika nr 6.
18. IPET powstaje w dwóch egzemplarzach: jeden dla szkoły, jeden dla rodzica.
19. IPET jest odbierany przez rodzica osobiście, po pisemnym potwierdzeniu odbioru.
20. Po powstaniu IPET – u, rodzic, od Dyrektora szkoły, za pośrednictwem wychowawcy, otrzymuje pisemną informację o formach udzielanej pomocy (załącznik nr 7).
21. Zespół opracowuje IPET na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
22. Zespół opracowuje IPET w terminie:
23. Osoby odpowiedzialne za poprawność merytoryczną opracowanego IPET – u,
to osoby opracowujące IPET.
24. Nauczyciele/specjaliści monitorują, w ustalony przez siebie sposób, przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, specjalistycznych, rewalidacyjnych poprzez autoewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów
25. Sposób pracy zespołu oraz zasady udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniowi posiadającemu orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego reguluje Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1578).
Przedstawiono na Radzie Pedagogiczne 3.09.2018r
Starkowo 3.09.2018r.
Szkoła Podstawowa Im. Zjednoczonej Europy w Starkowie
77-235 Trzebielino
tel./fax (059)8580077
email spstarkowo@poczta.fm